Gobeliny Iwony, są nie tylko wspomnieniem…

Z Iwoną poznałyśmy się na moim blogu już dawno temu…Pisałyśmy do siebie od czasu do czasu ,  praktycznie się nie znając. W przeciwieństwie do Iwony, nawet nie wiem jak wygląda, ale …zwróciły moją  uwagę jej ciepłe i mądre życiowe komentarze nie tylko  na blogu, ale też w prywatnych mailach. Cieszę się więc Iwonko, że  jesteś ze mną w moim mandarynkowym świecie, mając nadzieję, że kiedyś poznamy się osobiście !

To zdjęcie kwiatów gruszy Tobie dedykuję Iwonko…

Dla chcącego nic trudnego …

Pierwszego kwietnia  pod postem z 28 marca Iwona zostawiła poniższy komentarz . Szybko  zorientowałam się jak ma dużo pasji i jak dużo samozaparcia do ich realizacji, którego niestety często nam brakuje. Wiem coś na ten temat, bo wiele razy coś chciałam  zrobić, a jakaś wymyślona “zasłona” oddalała mi ten cel bezpowrotnie!😋 Iwona jest przykładem, że  “chcieć to znaczy móc” i wiele w tym prawdy. Niech więc zostanie naszą inspiracją do robienia różnych ciekawych  pomysłów, które gdzieś krążą po naszej głowie…

Iwona napisała:

“Ludzie różnie sobie radzą z tym zmienionym światem.
Jedna koleżanka obiecała sobie przeczytać książki -odłożone właśnie na taka chwilę.I nic z tego nie wychodzi, emocje biorą górę i nic nie robi. Niby nie depresja, ale zebrać się ciężko.
Radzę jej jakieś akcje remontowe/praca fizyczna jest dobrą terapia zajęciową/ale ona nie ma co remontować/tzn.taka jest jej odpowiedź/
Ja jeszcze pracuję,/teraz też/czyli ,chociaż ograniczone, ale zawsze te wyjścia z domu mam.
Ale czasu i tak więcej.
Postanowiłam..namalować obraz. I tu ogólnie wszyscy oczy robią wielkie bo ja nie potrafię nic narysować rozpoznawalnego przez innych.Tylko byłaby zgadywanka-co autor chciał nam przekazać 😆
Kilka lat temu odkryłam,że można kupić obraz, rozrysowane kolory naznaczone cyferkami, farby ponumerowane i..podobno ma wyjść obraz.
Ciągle nie miałam czasu. Teraz mam – obrazek kupiony.
To naprawdę żmudna praca, ale obrazek już jest…pierwsze pola zamalowane.
Mam nadzieję skończyć /nie schować w połowie zrobionego/
Kiedyś poznałam panią, która tkała gobeliny, uparłam się , że też się nauczę i… nauczyłam się,  coś nawet utkałam.
Czyli jest szansa na ten obraz.
Myślę zarazić tym pomysłem  moją zrezygnowaną koleżankę.
Trochę śniegowe pozdrowienia z Mazowsza

Moje tulipany, też dla Ciebie…

Zaintrygował mnie pomysł na…

Bardzo zaintrygował mnie w tym mailu pomysł na malowanie gotowych obrazów. Od dawna  noszę się z zamiarem malowania własnych, ale może warto zacząć od gotowców –  ćwicząc najpierw kolorystykę i sztukę malowania?! Jednak najbardziej zaciekawiły mnie tkane przez Iwonę gobeliny…chyba mało kto dzisiaj ma taką wymagającą pasję.

Poprosiłam więc Iwonę, żeby napisała parę słów na ten temat i wysłała mi chociaż parę ich zdjęć. Gobeliny są śliczne !  Szkoda tylko, że zdjęcia trochę słabej jakości i na pewno nie oddają w pełni ich klimatu, ale i tak jestem nimi zachwycona. Przesyłam Wam je i maila, którego wysłała do mnie ich autorka. Jeśli będziecie mieli jakiekolwiek pytania do Iwony  piszcie w komentarzach.

Cześć Elu