Dłuższy sierpień…

Spowolniłam czas…

I udało się …mój sierpień był dłuższy niż ten kalendarzowy! Spowolniłam czas, dając dużo UWAŻNOŚCI temu, co tu i teraz…Odnieść to mogę do mojego rejsu(poniżej) kajakiem…Mogłam przepłynąć tą trasę szybko- nie widząc nic- albo…zobaczcie sami …Tyle ciekawych momentów można zauważyć płynąc wolniej i rozglądając się dookoła! Po drodze minęły mnie dwa kajaki, ludzi płynących-chyba na czas – z klapkami na oczach…szkoda, tyle pięknych obrazów ich ominęło na trasie.

Tu i teraz…

Tu i teraz – jest jedyną rzeczywistością. Życie to chwila, która zbyt szybko przemija. Warto więc czerpać z niego pełnymi garściami i nie żałować niczego. Widzieć siebie w tym istnieniu i swoje potrzeby, bo kiedy jak nie teraz?! Albert Einstein powiedział: Są dwie drogi, aby przeżyć życie. Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem. Druga to żyć tak, jakby cudem było wszystko. Żyjąc szybko trudno zauważać cuda codzienności… Życie po prostu jest, więc płyńmy z nim, chłonąc jego istnienie wszystkimi zmysłami.

Do napisania tych paru zdań,  skłoniła mnie postawa wielu ludzi z otoczenia…Wszechobecny pęd bez opamiętania, na oślep przed siebie…nikt z nas nie wie, ile życia przed nami, warto więc się zatrzymać, zastanowić…nigdy nie jest za późno, żeby zacząć żyć naprawdę! Zacznij już dzisiaj, bo za rok będziesz żałował, że tego nie zrobiłeś od razu!

Zapraszam na rejs…

A teraz zapraszam Was na króciutki rejs po rzece Wieprz z miejscowości Hutki do Bondyrza. Tak spędziłam ostatni weekend sierpnia. Płynęłam z moją przyjaciółką Krystynką. Prawie wszystkich przyjaciół i gości porywam na kajaki, które stały się moim ulubionym relaksem od ubiegłego roku. Lubię się dzielić tym, co dobre, ciekawe i sprawiające przyjemność. Krystynka była zachwycona, płynęła pierwszy raz po 50 latach. Miałam radość patrząc na jej radość!

Zanim obejrzycie…

Zanim obejrzycie filmik włączcie najpierw utwór i zaraz potem filmik. Nie zawsze potrafię połączyć jedno z drugim, więc tak sobie poradziłam…słuchając utworu, oglądamy filmik:

 

 

Nie chcę pod koniec życia stwierdzić, że przeżyłam tylko jego długość. Chcę przeżyć też pełną jego szerokość.

Diane Ackerman