Staszku, to dla Ciebie…
Ogólna, Pamiętniki EK, Pokochaj Roztocze |
Staszku, to dla Ciebie…
Staszek, to wierny czytelnik mojego bloga od wielu, wielu lat…mieszka ponad 50 lat w Australii. Mieliśmy nawet okazję spotkać się w Polsce kilka lat temu. Staszek przesłał mi ostatnio wiersz Cypriana Kamila Norwida ” Tęskno mi Panie”. Pomyślałam, jak trudno wielu Polakom poradzić sobie z tęsknotą za ojczyzną z dala od Polski. Nie zawsze powrót jest możliwy z różnych powodów…Życie…
Tęskno mi Panie…
“Tęskno mi Panie” to przepiękny wiersz, który mówi o nostalgii tułacza (emigranta)potęgowany dobrymi wspomnieniami kraju ojczystego, jego obyczajów i krajobrazów.
Ponieważ dużo sympatyków mojego bloga mieszka poza granicami naszej ojczyzny, postanowiłam ten piękny, wzruszający wiersz dzisiaj przypomnieć:
Dla wszystkich na obczyźnie, arę zdjęć z naszego Roztocza, z naszej polskiej ziemi…
Witam ponownie Elu!
Przepraszam, że się znowu wcinam – ale w nawiązaniu do tematu jakoś tak obrazki tych polnych, łąkowych kwiatów tak typowych od lat dla naszego krajobrazu przypomniało mi się, że kiedyś natknęłam się na taką piosenkę, więc odszukałam jej tekst i pozwoliłam sobie tu zacytować:
Śpiewa Ci obcy wiatr,
Zachwyca piękny świat,
a serce tęskni….
Bo gdzieś daleko stąd,
Został rodzinny dom,
tam jest najpiękniej…
Tam właśnie teraz – rozkwitły kwiaty,
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki.
Pod polskim niebem,
W szczerym polu wyrosły,
Ojczyste kwiaty.
w ich zapachu, urodzie, jest Polska.
Żeby tak jeszcze raz,
Ujrzeć ojczysty las,
pola i łąki…
I do matczynych rąk,
Przynieść z zielonych łąk,
rozkwitłe pąki…
Bo najpiękniejsze są polskie kwiaty,
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki.
Pod polskim niebem,
W szczerym polu wyrosły,
Ojczyste kwiaty.
w ich zapachu, urodzie, jest Polska.
Śpiewa Ci obcy wiatr,
Tułaczy los Cię gna,
hen, gdzieś po świecie…
Zabierz ze sobą w świat,
Zabierz z rodzinnych stron,
mały bukiecik…
Weź z tą piosenką bukiecik kwiatów,
Stokrotek, fiołków, kaczeńców i maków.
Pod polskim niebem, w szczerym polu wyrosły,
Ojczyste kwiaty.
w ich zapachu, urodzie, jest Polska.
Bo najpiękniejsze są polskie kwiaty,
Stokrotki, fiołki, kaczeńce i maki.
Pod polskim niebem,
W szczerym polu wyrosły,
Ojczyste kwiaty.
w ich zapachu, urodzie, jest Polska.
Tekst pochodzi z https://www.tekstowo.pl/piosenka,patriotyczne,polskie_kwiaty.html
Pozdrawiam serdecznie
Ala z Małopolski
Nie wcinasz się kochana, nie wcinasz! Wiesz, że z ogromną przyjemnością czytam Twoje komentarze, cieszę się bardzo, że piszesz! Wiersz, który przytoczyłaś jest mi nie znany, ale bardzo polski…mam nadzieję, że niejeden emigrant się wzruszy…i nawet łezka poleci…
Pozdrowionka z wietrznego teraz Roztocza, chyba zbiera się na burzę…
Ela
Sprowokowany zostalem zeby sie ustosunkowac! Czy mam przyjechac I zaczac remontowac ten domek ,czy o Ojczyznie , a domek to innym razem! Zycie na emigraci.
.
Kto nie zna milosci ,znajdzie prace i jakos sie zaasymiluje to zyje szczesliwi,spi spokojnie,lecz gdy ja znajdzie,odkryj,to sen mu zakluci dzien kazdy. I tak bylo w mim zyciu.
Zadalem sobie pytanie,czy bylo warto opuszczac Ojczyzne,czy byl to sens, lecz ciagle mam rozdwojone uczucie. Choc widze ze uczucie patriotyczne,sa mniej widoczne w swiadomosci spolecznej
niz kilkadziesiat lat temu. Widac to nie tylko na podstawie relacji emigrantow przebywajacych na obczyznie, lecz jak mocno w literaturze. Pozdrawiam serdecznie Staszek
Cieszę się Staszku, że Cię sprowokowałam do tego komentarza. Rozmawiam z wieloma osobami mieszkającymi od dawna, z dala od Polski i różnie to bywa! Większość mówi, że zostają tam na zawsze bo tam są ich dzieci i wnuki. Spotykam też takich, gorących patriotów, którzy ogromnie tęsknią za ojczyzną…każdy musi sam rozstrzygnąć , co ma zrobić, gdzie lepiej mu spędzić jesień życia…To na pewno bardzo trudne…
Nigdy nie żałuj tego, co już zrobiłeś…wyjechałeś, bo tak miało być! Nie ma w życiu przypadków. A co się stanie, to nam życie samo napisze scenariusz, mam nadzieję szczęśliwy dla Ciebie, czego Ci życzę z całego serca!
Co do uczuć patriotycznych, to masz rację…dzisiaj za tym słowem coraz mniej wartości i uczuć się kryje. Szkoda…
Pozdrawiam serdecznie, posyłam Ci trochę ciepłego powiewu wiatru z Roztocza…Ela