Przechodź spokojnie przez hałas…

Szczególny wpis…

Dzisiaj taki szczególny wpis – to podpowiedź, a może odpowiedź, na wiele dylematów życiowych bliskich mi osób. Wiem, że czytają mojego bloga i dobrze będą wiedziały, że przede wszystkim do nich kieruję poniższy utwór.

Dezyderata – to poemat w formie życzeń, napisany przez Maxa Ehrmanna, zawierający proste wskazówki na temat dobrego życia. Życia pełnego harmonii, spokoju i dążenia do szczęścia. Czyż nie o to chodzi-  tak naprawdę -podczas naszego pobytu tu na Ziemi?

Cenne życiowe wskazówki…

Początkowo do tego tworu odwoływali się hippisi, a do dzisiaj jest bardzo popularny wśród osób uzależnionych od alkoholu w ruchach AA. Niemniej jednak zawiera bardzo cenne wskazówki dla wielu z nas! Często, mimo naszych doświadczeń – jesteśmy gdzieś przez zawirowania życiowe – zwyczajnie pogubieni. Mam nadzieję, że może chociaż jedno zdanie Dezyderaty spowoduje inne spojrzenie na dręczące nas sprawy… i niech tak się stanie!!!

Oczywiście dołączam do tekstu kilka moich jesiennych zdjęć i dwa filmiki na końcu wpisu!

Niech  to będzie piękny i radosny dzień dla nas wszystkich !

 

DEZYDERATA

Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech
i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy.

O ile to możliwe bez wyrzekania się siebie
bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.

Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie,
i wysłuchuj innych,
nawet tępych i nieświadomych,
oni też mają swoja opowieść.

Unikaj głośnych i napastliwych,
są udręką ducha.

Porównując się z innymi
możesz stać się próżny i zgorzkniały,
bowiem zawsze znajdziesz lepszych i gorszych od siebie.

Niech twoje osiągnięcia zarówno jak plany będą dla Ciebie źródłem radości.

Wykonaj swą pracę z sercem, jakakolwiek byłaby skromna,
ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.

Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem pełno oszustwa.

Niech Ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty,
wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie pełne jest heroizmu.

Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia.

Ani też nie podchodź cynicznie do miłości,
albowiem wobec oschłości i rozczarowań ona jest wieczna jak trawa.

Przyjmij spokojnie co Ci lata doradzają z wdziękiem wyrzekając się spraw młodości.

Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić w nagłym nieszczęściu.
Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.

Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.

Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy,
masz prawo być tutaj.

I czy to jest dla ciebie jasne czy nie wszechświat bez wątpienia jest na dobrej drodze.

Tak więc żyj w zgodzie z bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje, czymkolwiek się trudzisz i jakikolwiek są twoje pragnienia,
w zgiełkliwym pomieszaniu życia zachowaj spokój ze swą duszą.

Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.

Bądź uważny. Dąż do szczęścia.

Max Ehrmann

Wikipedia podaje na ten temat:

Historia tekstu[edytuj | edytuj kod]

Utwór powstał w 1927 r. W 1933 r. autor złożył go w formie życzeń na Boże Narodzenie dla przyjaciół. W 1948 r. wdowa po Ehrmannie opublikowała go w tomiku The poems of Max Ehrmann, skąd dwa lata później, w 1950 r., trafił do cotygodniowej gazetki parafialnej, publikowanej przez pastora episkopalnego Starego Kościoła pod wezwaniem Św. Pawła w Baltimore (Old St. Paul Church). Dopiero tą drogą poemat Dezyderata dostał się do kultury masowej.

Pogłoska na temat anonimowego autora i błędna data powstania utworu – 1692 rok – pochodzą stąd, że pierwsza strona gazetki, na której znajdował się tekst Dezyderatów, miała stopkę z informacją: „Stary kościół św. Pawła” i datą 1692 (w rzeczywistości to data powstania parafii i budowy pierwszego, już nieistniejącego, kościoła). Wskutek częstego kopiowania jedynie tej strony, informacja zaczęła być błędnie interpretowana.

 

https://levelup.organiczny.site/dezyderata-tekst-z-1952-roku