Moje warszawskie życie…

Od tygodnia jestem w Warszawie. Moja młodsza córka miała mieć  w szpitalu zabieg usunięcia torbieli ! Jednak łaskawe życie zdecydowało inaczej i godzinę przed operacją okazało się , że torbiel nagle tak się zmniejszyła, że zabieg był zbędny! Znowu wyszło na moje: co ma być w życiu to będzie, czy będziemy się o to starać czy nie – po prostu tak miało być ! To chyba życie za mnie zdecydowało i podstępnie znalazło sposób: jak mnie wyciągnąć z mojej roztoczańskiej krainy i przenieść mnie do Warszawy ?!

I tak znalazłam się…

I tak znalazłam się  tutaj i korzystam z różnych dobroci jakie oferuje miasto ( skoro już tu jestem). Byłam w kinie na “Judy” (ciekawy fragment biografii Judy Garland) , który polecam ! Rola Renee Zellweger , która wcieliła się w postać tytułowej bohaterki z pewnością zasługuje na Oscara. Dzisiaj wybieram się również na film “Boże ciało”,  który również bardzo chcę obejrzeć nie tylko dlatego, że pretenduje do Oscara . Bardzo chcę zobaczyć grę Bartosza Bieleni, o którym dowiedziałam się niedawno z TV i zachwycił mnie swoją osobowością i talentem artystycznym.

W wolnych chwilach spędzam czas z moją młodszą córeczką Natalią i z przyjaciółmi , których w Warszawie mi nie brakuje. Często wpadam z Natalią do  kompleksu Fort Ochota do małej knajpki Fotograf na zdrowe śniadanka – polecam. Przy okazji muszę przyznać, że po powrocie zamierzam wprowadzić do mojego codziennego jadłospisu witaminowe koktajle. O tym wszystkim piszę w pospiechu, żeby dać znać , co u mnie i dlaczego tak mało mnie na moim blogu. Za dwa dni już wracam …już trochę stęskniona za moim spokojnym wiejskim życiem. Wtedy na pewno więcej napiszę o tym, czego tu doświadczałam.

Na zdrowie i na dobry dzień dla wszystkich sympatyków mojego bloga:

Posyłam Wam również kochani motto na dzisiejszy dzień:

( sorry za błędy, brakuje czasu na poprawki, tyle tu ciekawych zdarzeń)