Jakże mogłabym nie podzielić się z Wami takim cudnym słonecznym porankiem….Wyrwałam się wcześnie rano nad nasze stawy. Jak zwykle było pusto….. żywej duszy,  jeśli chodzi o ludzi i ta błoga cisza ! Jak cudownie móc tak właśnie rozpocząć dzień ! Przysiadłam na pobliskiej ławce i “wystawiając się” do delikatnych promieni słońca…zanurzyłam się w rozmyślaniach ! Tak bardzo się cieszę , że mam taką możliwość bycia z naturą w swoim towarzystwie  i odkrywania wielu nowych aspektów życia, których wcześniej nie miałam czasu dostrzegać ! Teraz mam   czas na to …Wiem, że ta beztroska już niedługo będzie znacznie ograniczona ( trzeba  niestety zarobić na życie ), ale cieszę się tym wszystkim tu i teraz….

Kiedy na moment oderwałam się od myśli szalonych, dostrzegłam niezwykłe obrazy tutejszej przyrody. Duży świerk, który wpadł do wody parę miesięcy temu –  stworzył niepowtarzalny klimat tego właśnie zakątka naszych stawów. Jak dobrze, że ręka ludzka nie zrobiła tu porządku, jak dobrze , że cywilizacja została jeszcze tym razem gdzieś daleko…Oby tak zostało jak najdłużej, chociaż zdaję sobie sprawę, że w końcu  tu dotrze i dokona demoralizacji tego niezwykłego terenu !

Czy można na tych zdjęciach zobaczyć delikatny powiew wiatru ? Oczywiście , że można …te smugi na tafli stawu o tym świadczą :

Kiedy tak podziwiałam to dzieło stworzone przez naturę, dostrzegłam dzikie kaczki, które chyba mnie nie widząc bardzo swobodnie się zachowywały ! No i zaszalałam z aparatem na całego…To była dla mnie prawdziwa uczta, ponieważ nie tak łatwo można zapolować   obiektywem na dzikie kaczki,  gdyż  są one niezwykle czujne i najczęściej kiedy już prawie mam zrobić im zdjęcie –  ich już tam po prostu nie ma  ! Tym razem było inaczej ….zobaczcie zresztą sami…

 

No i doczekałam momentu , kiedy podpłynęły pod zanurzony w wodzie zwalony świerk ! W duszy mi grało, bo to co zobaczyłam łaskotało moją wrażliwą duszę ! Jakie kolory, jaka cudowna harmonia fauny i flory… Niektóre zdjęcia należy bardzo dokładnie obejrzeć, żeby dostrzec życie towarzyskie dzikich kaczek !

W końcu musiałam sobie nakazać powrót do domu, bo inaczej bym tu tkwiła i tkwiła jak zaczarowana! Mam nadzieję, że miłośnicy natury i nie tylko – mnie zrozumieją !